Twee onderzoekers gaan naar een congres. Zegt de ene onderzoeker tegen de andere: ‘Hé, die man doet precies hetzelfde onderzoek als wij!’. Tja, je kunt natuurlijk ook niet weten wie waar ter wereld precies mee bezig is. ‘Wat een toeval, laten we eens praten en kijken of we samen kunnen optrekken. Benieuwd waar de man vandaan komt’, zeg ik tegen mijn collega.

“Dag meneer, wij zijn twee masterstudenten en doen onderzoek in het Amsterdam UMC. Wat leuk dat u onderzoek doet naar patiëntveiligheid, dat doen wij ook. Vanuit waar doet u onderzoek?” ‘Verdieping 3’, zei de man.

46 treden, één stop met de lift. Een keer omdraaien in het personeelsrestaurant. Een wandeling door de ziekenhuisgang zonder je hoofd in je telefoon. Een keer bij het parkeren van je fiets opzij kijken. Zo dichtbij, en zo ver weg waren wij als zorgprofessionals van elkaar. Twee eilanden op een nog veel groter eiland, genaamd een ziekenhuis. 

Twee eilanden ontmoeten elkaar op een nog veel groter eiland, genaamd een ziekenhuis.

Die eilanden kom ik overal tegen. Bijvoorbeeld toen ik bedacht een boek te schrijven voor álle universiteiten. Maar elke universiteit heeft toch behoefte aan een eigen boek over EHBO? Nee hoor, een splinter verwijderen in Groningen gaat volgens hetzelfde stappenplan als een splinter in Maastricht. Maar ook de eilanden die ik tegenkwam als coassistent: afdeling A had het probleem van afdeling B allang opgelost, maar enkel de coassistent die het niet hardop durfde te zeggen viel het op.

Bruggen zijn daarom mijn favoriete infrastructurele element. Maar hoe bouw je die dan tussen al die witte muren en infectie-sluisdeuren door? Hoe bouw je een brug die 1 op de 6 Nederlanders – want zoveel mensen werken inmiddels in de zorg – verbindt?

Dat worden natuurlijk zoveel bruggen dat ze samen een spinnenweb aan infrastructuur geven. Een brug van ziekenhuis naar ziekenhuis, van afdeling naar afdeling, maar vooral van zorgverlener naar zorgverlener. Ik zal u wat verklappen: dit netwerk om praktische oplossingen te delen, bestaat al. Oh ja? ‘Waar dan?’, hoor ik u denken. Recht voor u. Een netwerk in handen van bedrijven waar niet iedereen om staat te springen, maar dat wel voor iedereen direct en gratis beschikbaar is. Uw grootste vriend en vijand: social media.

“Bruggen zijn mijn favoriete infrastructurele element. Maar hoe bouw je die tussen al die witte muren en infectie-sluisdeuren door?“

We hebben als TikTok-generatie vooral de associatie dat social media het menselijk contact verkleint. En onze dopamine-impuls is simpelweg te sterk om als gewone homo sapiens weerstand te bieden aan alle kattenfilmpjes. En ik maak me ernstig zorgen dat de blauwe thumbs-up het langzaam overneemt van het rode stempotlood. En toch zie ik social media als de mogelijke oplossing voor de eilandjes-problematiek.

Wat als we dit netwerk in gaan zetten voor wat we missen in de zorg? Dus wél die toffe zuster in een duster liken. En niet die kat die drie keer van een prullenbak valt. Geen clickbait maar wél gedegen oplossingen en kennis die het delen waard zijn.

Caring is sharing: om te kunnen zorgen, moet je kunnen delen. Wat als we alle praktische oplossingen in de zorg voortaan op social media zetten? Oplossingen die direct morgen te kopiëren zijn. Die geen plek hebben op PubMed, maar wel het delen waard zijn. En wat als we vervolgens zorgvuldig kiezen waar we wel onze vinger naar de muis brengen, of onze duim dubbel laten tikken voor een hartje en waar niet? We bouwen dan samen een infrastructuur van online bruggen, die stap voor stap het netwerk van zorgmakers steviger en steviger maakt. Met onze Stichting Zorgmakers doen we er nog een stapje bovenop en verzamelen we alle oplossingen op één centrale plek: ons zorgmakersplein. En zo maken we oplossing voor oplossing de paarse krokodil een stukje kleiner.

Laten we starten met online bruggen bouwen en de eilandjes verbinden. Met elke share helpen een onderzoeker te linken aan zijn buurman die toevallig hetzelfde onderzoek doet. Met elke reactie wijs je een universiteit, die een boek schrijft, op welke mogelijkheden er al bestaan, om tijd te besparen. En vooral: met elke like, share en tag geef je aandacht aan de oplossingen die de zorg verder helpen. Doen!