De resultaten wijzen erop dat hoe jongeren denken over hun online privacy en wat ze doen om dit te beschermen, gerelateerd is aan de mate waarin zij vinden dat het delen van hun persoonlijke informatie online vooral voordelen of risico’s oplevert. Ook is het afhankelijk van in welke mate jongeren de organisaties waaraan ze hun data beschikbaar stellen vertrouwen en in hoeverre zij denken de controle te hebben over wat er met hun data gebeurt. Zo blijken jongeren meer privacybeschermende maatregelen te nemen wanneer zij meer risico’s verwachten bij het delen van hun data en minder vertrouwen hebben in organisaties.

Binnen Imara’s steekproef zijn er maar weinig jongeren die zich wel zorgen maken om hun online privacy en toch geen privacybeschermende maatregelen nemen (deze tegenstrijdigheid noemen we de privacy-paradox). Uit haar analyse blijkt dat meer vertrouwen hebben in de organisaties aan wie de eigen data beschikbaar wordt gesteld, eraan bijdraagt dat men toch geen maatregelen neemt ondanks zorgen om online privacy.

Wat jongeren denken en doen rond online privacy heeft ook te maken met hun leeftijd. Vergeleken met de jongste jongeren (16-21 jaar oud), hebben de oudste jongeren (29-35 jaar oud) minder vertrouwen in de instanties aan wie ze hun data geven en vinden zij dat het delen van informatie online meer risico’s met zich meebrengt.

Er is nog veel meer te zeggen over deze studie en de bevindingen, en wat ze kunnen betekenen voor de professionals die privacybeschermend gedrag willen aanmoedigen of juist willen inspelen op de zorgen van jongeren zodat zij benodigde data beschikbaar stellen.

Lees het allemaal in het whitepaper over dit onderzoek!